31 oktober - Vogels zijn verschrikkelijk

Vogels zijn verschrikkelijk. Ze gooien vaak alles in de war. Je planning, je dagritme, noem maar op. Misschien is dat juist wel de reden om nooit vrijwillig voor deze hobby te kiezen. Een mens heeft behoefte aan rust, reinheid en regelmaat. Als je halverwege de ochtend ineens noodgedwongen door de klei loopt te banjeren voor twee grote piepers, komt van die drievoudige 'r' niks terecht. Alé, een ochtend met een staartje was het. 

Twee grote piepers werden vanmorgen gevonden door Jan de Jong in de Crezéepolder te Ridderkerk. Ik krijg een sms'je met de vraag om kenmerken van de mongoolse pieper. Ik tik wat terug en besluit om mijn bureaustoel even te verlaten en naar de desbetreffende polder te rijden. Er ligt een aantal akkers braak in die polder en die zien er verdraaid spannend uit. (Als daar geen gorsje in november zit...) Ik stap voorzichtig over de klei naar de plek waar 'jandj' rondschuimt. Plotseling vliegen beide vogels luid roepend omhoog. Hun musachtige getsjilp geeft aan dat ze niet van Mongoolse komaf zijn. Twee zulke grote piepers op nog geen kwartiertje rijden zijn erg leuk. Na wat geratel met de camera lukt het me om ze tegelijk in beeld te krijgen:

Grote pieper / Richard's Pipit - Crezéepolder, Ridderkerk

Vol goede moed ga ik even later weer achter mijn bureau zitten. Totdat de pieper gaat, zoals dat heet. De melding van een vrij zekere langstaartklauwier in de Helderse duinen doet me naar de auto snellen om Jorrit en Arie op te halen. Ondertussen schiet er van alles door me heen: 'wat kan het nog meer zijn?', 'hoe zwaar is de soort nu echt?' en zo meer. Bij Jorrit aangekomen, blijkt hij een dik handboek Genetica mee te sjouwen. Hij mompelt iets over onderweg leren en stapt in. Ook Arie staat klaar en zodoende kunnen we snel de snelweg opdraaien. Als we Sliedrecht nog niet uit zijn, zien we de eerste foto's al digitaal verschijnen en die zorgen er meteen voor dat ik de linkerbaan verkies.

Na twee uur ronken in de Mazda, wat gejakker in de binnenspiegel van Speelgoed Janssen en Leo Heemskerk, stappen we uit. We staan op een volle parkeerplaats net onder Den Helder. Hier moet het gaan gebeuren. Snel graaien we in de kofferbak naar het apparatuur en snellen het duinpad op. Voor ons onvouwt zich een prachtig tafereel. Een duinpannetje, omsloten door rijen vogelaars die naar één punt kijken. Er kan niets meer misgaan en jawel: bovenin een vliertje zit de Julia Roberts onder de vogels. Een langstaartklauwier.

Jorrit heeft zijn lens uitgeleend en gaat met mijn camera de vogel 'te lijf'. We genieten zo ruim een uur, terwijl steeds meer mensen zich vergapen aan de prachtige vogel. Mannen in kostuum en in timmermanskleding. Ze lachen, bewonderen, genieten.

Arie en Theo gaan los!

Langstaartklauwier / Long-tailed Shrike - Den Helder

Langstaartklauwier / Long-tailed Shrike - Den Helder
Voor het maken van deze en andere foto's van de vogel ben ik Jorrit erg dankbaar.

Vogelaars bij de langstaartklauwier / Long-tailed Shrike - Den Helder

Vogels zijn verschrikkelijk. Dinsdagmorgen liep een groepje vogelaars verloren door de duinen van Den Helder. Geen klauwier hier, geen klauwier hier, lijkt elke vlier te willen vertellen.

Fijn is het om achteraf wat foto's van de soort te bekijken en zo de details nog eens rustig te kunnen zien. Of even een tekeningetje te maken, waardoor je de kenmerken actief verwerkt. 

Deze vierde langstaartklauwier voor Europa is in zijn eerste winterkleed, net zoals de vogel die in oktober 2007 in Denemarken zat. De grote dekveren zijn namelijk nogal bruin en hebben duidelijk lichte randen. De rest van de zichtbare vleugelveren is ook nogal bruin en dus gesleten. Ook is er nog wat bruin in de grijsblauwe kop zichtbaar. Het zwarte masker is niet heel erg mooi afgetekend langs de rand en erg dun boven de snavel. Dat zou kunnen betekenen dat het om een vrouwtje gaat. Wat mij opviel is dat de snavel fors en stomp was, zo'n beetje als die van een kleine klapekster. Vergelijken we de vogel met die van Denemarken, dan zie je dat die wel een zwart centrum van de staartpennen heeft. Onze vogel heeft dat niet. Verder heeft de Deense vogel een bijna witte basis van de handpennen, terwijl onze langstaart daar lichtbruin was. Wat ik het mooiste vond aan de vogel waren de subtiele kleurtinten. Dat prachtige grijsblauw dat overloopt in het bruinrood!

Tekening / Drawing

24 oktober - Een KK te KK

Zaterdagavond 22 oktober ontdekt Aart Lagerwerf een kleine klapekster pal aan de rotonde bij Koudekerke. In hun pyjamabroek snellen enkele Zeeuwen ter plaatse, verbouwereerd nagestaard door mensen die hun dagelijkse rondje langs het rustieke Koudekerke rijden. Op zondag blijkt de rotonde ineens het toneel van een groep maniakken die opgewonden een veld van gele bloemen bespieden. Op maandag lijkt de rust iets weergekeerd, hoewel enkele tientallen mannen enthousiast naar de grijszwarte vogel kijken. En terecht, want het is een prachtige soort om op een maandagmiddag te bezoeken. Met Peter Verhelst carpool ik omstreeks half drie richting Zeeland om te kunnen aanschuiven. 

Lesser Grey Shrike  / Lanius minor - Koudekerke

Lesser Grey Shrike  / Lanius minor - Koudekerke

Omdat de vogel zich zo goed laat zien, zijn ook de belangrijke details zichtbaar. Ik ben zo dom geweest om mijn schetsboekje thuis te laten, maar zal er in het vervolg aan denken!

Eerste winter kleine klapekster. Kleine klapeksterachtige, kleiner en minder contrastrijk dan klapekster. Ronde kop met donker een masker, dat voor het oog nauwelijks zichtbaar is. Een korte, stompe snavel waarvan de culmen gelijkmatig naar de punt buigt. Een lichte basis ondersnavel zichtbaar. Lichtgrijze, ongetekende schouder zonder schouderstreep. Iets lichter grijze, ongetekende onderdelen en een lichte wang. De lichte toppen van tertials zijn goed zichtbaar, maar die aan de grote dekveren niet. Die zijn namelijk te ver gesleten. Op de bovenste foto is goed te zien dat de armpennen bruinig zij. De buitenste handpennen zijn flink gesleten, omdat die ook in zit het hardste slijten. De staart is ook flink gesleten en recht afgesneden. De lange handpenprojectie is goed zichtbaar en lijkt me één van de best bruikbare kenmerken in combinatie met de vorm van de handpenvlek.

L: Lesser Grey Shrike - R: Greater Grey Shrike (20-3-2010, Biesbosch)

Op de bovenstaande compilatie is de vorm van de witte handpenvlek goed te zien. Bij kleine klapekster is deze overal even breed, wat in zit ook zichtbaar is. Bij de klapekster is te zien dat de handpenvlek smaller wordt op de buitenste handpennen (p10-8).

Om het zwart-witbeeld van Walcheren te versterken, sluiten we af met twee fraaie rosse franjepoten nabij het KNRM-gebouw van Westkapelle. Wat zijn ze mooi!

Red Pharalope / Phalaropus fulicarius - Westkapelle

Red Pharalope / Phalaropus fulicarius - Westkapelle

Red Pharalope / Phalaropus fulicarius - Westkapelle

20 oktober - Eilandgasten

Eilandgasten zijn vaak bijzonder. Of het nu gaat om de mensen die op Texel wonen, hun tuin of de vogels die erin zitten. Vandaag deden Jaap Dijkhuizen, Peter Verhelst (nu 24), 'fokkervogel.blogspot' en 'jandj' een duit in het zakje. Voor deze keer laat ik het bij een fotoreportage ter ere van het feit dat vogelmaatje nu al meer dan dertien jaar vogels kijkt en dat ik nog steeds wel eens met hem mee mag.

Maura of maurus, maar waar?

Vorkstaartmeeuw / Sabine's Gull - Westerslag, Texel

Vorkstaartmeeuw / Sabine's Gull - Westerslag, Texel

Vorkstaartmeeuw / Sabine's Gull - Westerslag, Texel

O ja, in de tuintjes zit een kleine spotvogel of naaste familielid die ik te kort heb gezien.

Jaap D. uit Katwijk of Werkendam met rare dingen onder zijn jas. Ik denk een aapje in een draagzak.

19 oktober - 'Westkapl' - altijd goed op de dijk

Zeeuwen zeggen 'Westkapl' en zitten in 't Kiekuus. En omdat het er nooit 'zuunig' is qua vogels, kom ik er graag. Evenals Theo, waar ik vandaag mee naar de dijk ga. We schuiven om 8:30u aan bij Mark Hoekstein, Pim Wolf, en Arjan Boele om over zee te kijken. We zien wat kleine jagers, grote jagers en een middelste voor de kust hangen. Ze komen waarschijnlijk op de kotters af om te profiteren van het visafval.

Gedurende de ochtend is de trek niet bijzonder goed. Wel vliegen de dwergmeeuwen en drieteenmeeuwen aardig. Een paar adulte middelste jagers komen fraai langs. Tot driemaal toe vindt Theo een vorkstaartmeeuw op geruime afstand. Twee van de drie kan ik ook oppikken en zijn nummer 5 en 6 voor mij dit najaar.

Amerikaanse smient / American Wigeon - Grijpskerke (middenin)

Omdat de bekende middagdip zich vroeg aandient, besluiten we om de amerikaanse smient bij Grijpskerke te gaan bezoeken. Tenslotte is dat nog een soort die ontbreekt om mijn levenslijst. Na enig zoekwerk zien we de vogel achterin het plasje dat langs de Zandvoortseweg ligt. Het is een volwassen man, gezien de scherp afgesneden flanktekening en de grijze tertials zonder duidelijk donkere centra. Na deze eend kloppen we wat bosjes naast 't Vroon, wat echter niets spannends oplevert.

'Meeuwen kijken is niet moeilijk' / 'Watching gulls isn't difficult' - Theodoor Muusse

Terug op de dijk zie ik een rosse franjepoot achter de branding fladderen. Een mooi gezicht en op een mooie afstand. Na wat foto's gemaakt te hebben, wijst Theo me op een bijna dode Larus michahellis waar ik in de haast overheen had gekeken. Later op de middag blijkt de vogel te zijn gestorven in zijn door ons ingerichte laatste rustplaats: een autoband met een plank ervoor. Thomas Luiten en ik kunnen zodoende nog even wat detailfoto's maken nadat we de 'rofrapo' hebben gefotografeerd. Dankzij een oplettende Corstiaan Beeke, die de franjepoot op de dijk heeft teruggevonden.

Rosse franjepoot / Red Phalarope - Westkapelle

Rosse franjepoot / Red Phalarope - Westkapelle

Rosse franjepoot / Red Phalarope - Westkapelle

De laatste uurtjes van de middag vullen we met opnieuw over zee kijken, wat nog een franjepootje en een groepje prachtige middelste jagers oplevert, waaronder een 2kj.

Middelste jagers / Pomarine Skua's - Westkapelle

 

2cy Pomarine

18 oktober - Doormodderen

Vanmiddag ben ik even wat uurtjes door de polder gaan rijden. Allereerst de oostkant van de Noordwaard, waar sinds enkele dagen een jonge ruigpootbuizerd zit. De klapekster van het Steurgat werkte helaas niet mee. De ruigpootbuizerd was gelukkig wel te zien vanaf de Japesloot. Op dit modderige weggetje probeerde ik via de berm te keren. Niet doen daar! De sporen zijn vast nog wel zichtbaar, dat waren ze in ieder geval op mijn auto wel.

In de rest van de Noordwaard was het ook doormodderen. Buiten de steeds groter wordende groep grauwe- kol- en toendrarietganzen bij het Bevertbos zag ik haast niets. Daarom ben ik maar even via de Alblasserwaard teruggegaan. In twee bagger- (lees: modder-) depots langs de Kweldamweg onder Molenaarsgraaf zag ik zes witgatjes. Die plekken had ik eerder dit najaar moeten zien....

Ruigpootbuizerd / Rough-legged Buzzard - Japesloot, Werkendam

Vervolgens ben ik nog even langs een bijna handtamme rotgans nabij Oud-Alblas gereden. De vogel is ongeringd en bij mijn weten niet eerder op deze plek gezien. Is het misschien dezelfde als deze? Mogelijk is de vogel tijdens de eerste oktoberstormen het land binnen gewaaid, want dat zijn er meer.

Rotgans / Brent Goose - Oud-Alblas

Doormodderen maar, want tijdens zo'n rondje polder krijg je ook berichtjes over blauwstaarten, veldrietzangers en meer véél fraaier spul.

15 oktober - Een prachtige najaarsdag

Uiteindelijk is het een wat rare dag geworden. De weersvoorspellingen schreeuwden haast om te gaan trektellen. Eigenwijs besluiten Ies Meulmeester en ik deze ochtend een rondje Biesbosch te doen. We doorkruisen de Noordwaard en zien de eerste toendrarietganzen. Deze ochtend komen we er zeker 100 tegen. Zowel kolganzen als toendrarietganzen zijn de afgelopen dagen aardig ons land binnengedruppeld.

Ree / Roe Deer - Lijnoorden, Biesbosch

In de loop van de ochtend blijkt de trek van kepen, vinken, veldleeuwerik en later buizerd zich vooral hoog af te gaan spelen. De strakblauwe najaarslucht ziet er prachtig uit. In polder Hardenhoek staan we een uurtje naar de lucht te kijken en zien zeker 15 buizerds naar zuid vliegen. Ter plaatse beziet een visarend de vispopulatie van de Spieringpolder. Het lijkt me een adulte vogel vanwege het ruicontrast in de vleugels. Toch blijft de leeftijdsbepaling van visarenden een lastig ding! Bij slechtvalken is dat minder lastig. Deze prachtige, ongeringde juveniel vliegt vlak langs ons, een kievit achtervolgend. Zou het een jong uit het kraaiennest zijn? Ik heb niet begrepen of de nestjongen daarvan geringd zijn.

Slechtvalk / Peregrine - polder Hardenhoek, Biesbosch

Slechtvalk / Peregrine - polder Hardenhoek, Biesbosch

We sluiten de ochtend af in de haven van Werkendam, waar we een adulte en een eerste kalenderjaar geelpootmeeuw zien. Ook de eerste kalenderjaar pontische meeuw blijkt nog aanwezig. Ik merk 'm op door z'n roep, die wat weg heeft van het mekkeren van een lammetje.

Als ik deze pontische meeuw vergelijk met een vogel van dezelfde leeftijd die ik op 22 september fotografeerde, valt op hoezeer er variatie binnen de soort is. Het exemplaar van Werkendam heeft alle schouderveren geruid, evenals de binnenste tertials. Het is een vrij grote vogel, waarschijnlijk een mannetje. De tekening in de grote dekveren is vrij grof en de grondkleur van de vleugel en rug is best grijs voor de soort. Let erop dat er ook al wat kleine en middelste dekveren missen en dat er wat armpennen aan flarden zijn. De vogel van Westkapelle betrof gezien het formaat een vrouwtje en was in alle opzichten wat klassieker: warmer bruin, met een minder grove dekveertekening en een wat meer typische staart vanwege de subterminale bandering.

15.10   Pontische meeuw / Caspian Gull (1cy) - Werkendam

22.09  Pontische meeuw / Caspian Gull (1cy)- Westkapelle

Ondertussen blijkt uit de RBA-berichten wel dat ook vandaag de ruigpootbuizerds ons land binnenstromen. In de hoop er één over mijn huis te zien, zit ik 's middags van achter mijn bureau voortdurend naar buiten te kijken. Terwijl ik twee ooievaars en een buizerd zie, belt Arie Kolders dat hij op dat moment twee zeearenden boven zijn huis ziet cirkelen. Ik ren naar boven, want ik moet de twee vanuit het dakraam kunnen zien. En jawel, ik zie twee deuren naar het oosten wegflappen. Bedankt Arie! Even later krijg ik alweer een spannend telefoontje. Peter Verhelst ziet een strandleeuwerik in de haven van Werkendam. Hé, daar waren we vanmorgen ook al. Omdat het een nieuwe soort voor mijn Biesboschlijst zou zijn, rij ik opnieuw naar de haven. Na een tijd zoeken met Van der Es senior en junior, lijkt de vogel helaas niet meer aanwezig. Gelukkig is het geen straf om even te blijven, want de buizerds vliegen ook daar erg goed. Met enige moeite ontwaar ik een flappende ruigpootbuizerd boven de Sliedrechtse Biesbosch. Ook vanmiddag blijken de buizerds nog steeds erg goed te vliegen. In een luchtbel zie ik er bijna twintig boven Hardinxveld en even later zien we er zeker 30 boven de haven zweven. Een prachtige najaarsdag!

Buizerd / Buzzard - Werkendam (foto: Peter Verhelst)

13 oktober 2011 - Verboden gebied

- Ik heb besloten de blog toch maar in het Nederlands te schrijven, omdat Engels meer tijd kost en misschien niet eens altijd zinvol is. - 

Voor vanmorgen hebben Jaap Dijkhuizen en ik een ochtend bosjes kloppen in Ouddorp gepland. Het duingebied bij de vuurtoren is op oktoberdagen altijd erg spannend. Na een heldere nacht hopen we op veel vogels en wellicht wat spannende phyllo- of turdusachtigen. We arriveren om 08.00 uur en beginnen met het langzaam uitkammen van de bosjes langs de weg en achter het hek. Dit levert honderden zanglijsters en koperwieken op. Even lijkt er ergens een bladkoning te roepen, maar het geluid gaat verloren tussen de roepjes van goudvinken en heggenmussen. In de vroege ochtend lijkt te trek aardig op gang te komen, maar rond 10.00 wordt het toch wat rustig in de lucht. Buiten wat barmsijzen, grote gele kwikstaarten en een spannend ogende blauwe kiekendief is het niet meer dan 'onderhoudend'.

Op de weg wordt het ineens wel drukker, want we zien twee politiewagens rijden. Snel verstoppen Jaap en ondergetekende zich achter wat bosjes. De politie rijdt echter het terrein richting de vuurtoren op en heeft ons in de smiezen. We houden ons van den domme en krijgen uitgelegd dat een bewoner van de vakantiehuizen gebeld heeft. Helaas, we moeten het gebied uit. Maar dat doen we niet voordat we uitgelegd hebben hoe spannend de duinen hier zijn.

Op de terugweg naar de auto horen Jaap en ik tegelijk een bladkoning roepen in een van de tuinen. Even later is de vogel goed te horen en te zien. In dezelfde tuin bevindt zich ook een tjiftjaf met een uitgesproken wenkbrauwstreep, geaccentueerd door een zwarte oogstreep. Toch maar even een foto gemaakt.

Afwijkende tjijftjaf / Aberrant Chiffchaff - Ouddorp - ssp. abientinus?

Na de duinen is de Brouwersdam een prima plek om Jaap wat jaarsoorten te bezorgen.  Als eerste worden de roodhalsfuut, roodkeelduiker en een zwemmende kleine jager binnengetikt. De kleine jager besluit twee grote sterns op te jagen en onze kant op de vliegen. Snel pak ik mijn camera om deze buitenkans te benutten. Het is voor mij nog altijd een dilemma om foto's te maken óf de soort goed te bekijken. Door een zoeker is dat toch een stuk lastiger. Nu is wel duidelijk dat het om een eerste kalenderjaar kleine jager gaat. De opvallende lichte binnenhand, de blokkerige, bruin-crème tekening op de bovenstaartdekveren, de lichtbruine nek met wat streping en de duidelijke randen aan de dekveren wijzen op deze soort. Op afstand is al te zien dat de grondkleur van de vogel te bruin is voor een kleinste jager en dat de snavel te lang is voor die soort.

Kleine jager / Parasitic Skua - Brouwersdam

Kleine jager / Parasitic Skua - Brouwersdam

Terwijl ik op aanraden van Jaap even later een paarse strandloper probeer te fotograferen, ziet Jaap een spannende zee-eend. Met de optie 'American Scoter' in ons achterhoofd bekijken we het mannetje uitgebreid. Uiteindelijk blijkt de culmen van de vogel te weinig convex en niet helemaal geel. Een mannetje zwarte zee-eend dus. Een spannende afsluiter van deze morgen. Spannender dan het onderstaande standaardplaatje van een paarse strandloper, hoewel de soort niet minder interessant is!

Paarse strandloper / Purple Sandpiper - Brouwersdam

In een reactie via Maarten Wielstra vermeldde Alan Dean het volgende over de tjiftjaf: Dear Maarten, The first and important point to make is that colour-rendition in digital photographs is notoriously unreliable. For examples of this see the article on tristis to be found under Publications/Articles on www.club300.de. This is true even when an image is very clear, sharp and well-exposed. With the image to which you refer, the exposure is not good, which makes reliable judgement of the bird’s true colour even more subject to error. If the image is adjusted in Photoshop, to improve the exposure, then it does apparently have a ‘brown and buff’ plumage which recalls tristis. The supercilium appears very prominent even for tristis. It appears rather white, whereas on tristis the supercilium typically has a warm buff suffusion. The bill looks also rather robust and pale-based for a classic tristis, though this is a variable feature. If the observers are certain that the call was that of collybita/abietinus then this would rule out diagnosis as tristis. There have been instances where observers have reported chiffchaffs with tristis-like plumage to change their call between that of tristis and that of collybita/abietinus but that always raises questions about whether a ‘hidden’ bird was also being heard or, alternatively, whether the bird might be a hybrid between tristis and abietinus from the region of overlap west from the Urals. In summary, if an ‘adjusted’ version of the photograph truly reveals the colour of the bird as in life, then it does recall tristis. However, this is placing a lot of reliance on an photograph which may lack true colour fidelity and, if the call was also as collybita/abietinus, then the bird cannot be ascribed to tristis. It should be emphasised that abietinus is a very variable form, with very brown individuals and very pale and grey individuals not uncommon. See the following links for some useful images: http://www.elisanet.fi/antero.lindholm/Linnut/Phylloscopus/tiltaltti.html http://birdphoto.fi/lajikuvat/phycol/ The general topic of Siberian Chiffchaff is rather complicated by a number of issues, and has been explored in depth in several texts in the journal British Birds, most recently in 2010 (BB 103: 320-338). In the Netherlands, as you may know, Arnoud van den Berg has also investigated the topic of Siberian Chiffchaff in some detail (Dutch Birding, 2009, 31: 79-85). Although the British and Dutch perspectives as represented in these papers differ somewhat in respect of the issue of hybridisation, both deal quite thoroughly with the more general issues. You may like to consult Arnoud van den Berg also.            Regards,  Alan

In my earlier reply, I did not deal with Mountain Chiffchaff, which you also mentioned. This can indeed look very like tristis. One useful feature is that the supercilium in Mountain Chiffchaff often extends across the forehead, forming a pale ‘bridge’. The Dutch chiffchaff does not show this feature. Mountain Chiffchaff and other southern forms are the topic of a research project by Lars Svensson and Jose Luis Copete. They will be publishing something in due course.                Regards,  Alan

8th October 2011 - another black-and-white record!

For the third time this autumn I step in my car to head to Westkapelle, the number one hotspot to observe migration of seabirds in the Netherlands. Arie Kolders joins me within 10 minutes for the ride. The wind seems to be a bit less than yesterday when we arrive at the dike at 7:30 am: NW5-6. We install ourselves on the platform in the corner behind Paviljoen Westkaap. The first hours we have a good time, especially skua's and brents are flying well. We have contact by a walkie-talkie with the guys in 't Kiekuus, which is located 500 meters north of us.

Third Sabine of this morning!

One of the first talks is about a very near Long-tailed Skua. We pick it up just in front of our spot. Some Leach's and three Sabines are also reported and picked up this morning.  Some shouts like 'Vorkstaartmeeuw vuurtoren' and 'Vaaltje vlakbij de dijk, derde prullenbak' alarms the whole crew of thirty birders around us. The Sabines are all in juvenile plumage and passing very nearby, so I  run almost into the sea to get some pics.

I also was on the dike one month ago, on september 8th. The day we set a new Dutch record of Manx' Shearwaters (240). One month later, it seems that another black-and-white species will tick a new record: BRENTS! During the whole day, we see groups around 150 up to 600 flying south fast! At the end of the day, 16.000 have passed the dike: wow! Another black-and-white record.

Brents! Over 16.000 this day.

Other nice birds this day are some dark morph Pomarine Skua's, Nothern Fulmars (sometimes they are hard to get on your yearlist! I like the way they fly...) and a Long-eared Owl southwards. If we had counted all the passerines behind the dike, another record should have been broken this day! Chaffinches.... but they aren't black-and-white.

Check the whole counting at Trektellen.org

Some more pics you can find on my Pbase.